Di tradotta izzese augehaltet a Cittadella un da di soldàn soin abegesotzt hokante, vor sa soin gånt nå soine bege però, håmsen geschenkht tabakk, toské, a par a skèttela vlaisch, un an altn rukhsakh bosa nemear håm genützt. Ena zo machase barnen, dòpo zo haba gegrüazt in tschell sardanjöll, bodaz hatt gerüaft zio Antonio un hatten khött «iar», iz auzimplikst durch in gattar un di dörn un izzese lai gevuntet tortemitt in bisan.

’Z hatt gebizzt ke bintsche bait vodar sèlln statt izta pasart dar staige von schavar, boda sidar hundartar djar hatt gepuntet di pèrng pittar ebene; vor daz sèll iz gånt durch di èkhar zuar abas, sin az hatt gevuntet in staige, nåmp in Brenta. Ma ’z izta lai gevallt di nacht, alz in an stroach, asó izzese augehaltet in a hüttle pitt raisar, ’z izzese nidargelekk afte ströbe, ’z hatten gezüntet di pipa un iz intschlaft, müade ma squase kontent, kontent z’soina frai, z’soina palle dahuam un vor allz daz åndar, kontent vor soi lem boz ormai hatt bidar gehöart nåmp. (68. / continua)