Balz hatt gehöart «altolà!», iz darstånt mearar no baz azzen hettatn draugeschozzt; ma ’z hatt nètt sèmm gelatt di karge, zo maga loavan bahemmegar, ’z iz gest kartza nåmp in lånt, balamång dahuam, un pittnan sprung zuar in tal izzese gezoget ar a bege. Sèmm untar iztase gest boroatet dar åndar finåntz un asó, azpe ’z hatt getretet danidar, hattzese gehöart pòkhan pan an arm un hatt gehöart in hokar: «Vest! Du pist gevånk.» ’Z iz gest sèmm, balzese iz gehöart vången pan arm, boz auzizimplikst un pittn stèkh hattz gètt an stroach, ena z’schauga bo. Dar finåntz hatt auzgètt an sroa un iz gevallt danidar. Iz hatt håntgelekk zo loava pa balt nidar, boda sa håm geplüant di staüdla von bipparn; ’z hatt gehöart di schüzz un di khugln boda håm argeprocht di raisla von puachan obar soin khopf un dena hokn: «Halt, halt, halte au» un di kre boda håm gekraket un an darsrakhatn mèrlo un bidar: «Halt, halte au, bar håmde darkhennt!»

’Z izzese augehaltet in an platz boz hatt gemak seng ena zo khemma gesek. Di zboa finéntz soin gånt nidar pa etzan; ummadar hatt geholft in åndar, boda hatt gehaltet ’z snaütztuach gedrukht affon khopf. ’Z hatt gebarnt ke da soinse augehaltet a pizzle zo khöda zboa bort pinn alt Ballòtt, boda drå iz gest zo boroata ’z èkharle zo sena di lisan; da soin gånt durch pa bisan von Grebazar, da soinse no augehaltet kan pach un sèmm, pinn loavante bazzar, håmsa darnetzt un argebèscht in boplüatate khopf, un an lestn soinsa gånt zuar in earstn haüsar von lånt. Alora hattz ågevånk zo loava nidarbart. ’Z hatt abegelatt di karge in seradjo von Spille, un asó iz gerift dahuam no bahemmegar. In biane börtar hattz khött in baibe un in vatar, bia ’z soinda gestånt di sachandar, ’z izzen augenump eppaz z’èzza un iz gekheart bidrumm in balt zo lugarase untar inar skaff boz hatt gekhennt garècht. An ur spetar, finantzìarn un pintarn, geschaft von an ufitzìar, soin sa gest in lånt. Da håm gesüacht durch daz gåntz haus, von khèllar sin au afti tetsch åna nicht zo venna auz baz armot. In stall, dar pon izzese gebest gehöachart au von an mètro, peng in mist un dar ströbe von gåntz bintar, vor dassèll di snaris von öm iz gelånk au atz vestarle, un se pittnan groazan gait, håm gemak auzseng di etzan von Poltrecche boda sa håm geplüant di sempümmala. An ufitzìar hatt gemacht mövarn di sèks öm un di drai lempla z’ sega bida furse dar kriminàl izzese gest lugart sèmm untar. An lestn hattar geschaft alln in laüt vodar kontrada azzase håm zo lega vorå in haüsar. Pittar rede von napoleté hattar khött: «A belesar finåntz iz khennt sber ferirt, machante soi arbat, bar bizzan ber ’z iz gest, un eråndre o boaztz. Azta in bintsche zait dar kriminàl machtze vür barparda haltn da kunt. Senonda....» Un aso hattarz gelatt valln, machante di vaust. Dena izzar gånt vür: «Azzaren helft odar azzaren gètt herbege bartetar soin gehaltet schult eråndre o. Hattar vorstånt!» Niamat hatt khött a bort, lai an altar månn hatt gebruntlt eppaz azpe biar boda sichar di åndarn håm nètt vorstånt. «Geabar» hatta geschaft dar ufitzìar soin månnen. Un zboa vor zboa soinsa gekheart bidrumm zuar in lånt pan begele auzgezoünt pitt stuanplattn. Bosa soin pasart, di hunt håmen någepèllt. (6. / continua)