Tönle Bintarn in cimbro (40)
Il romanzo di Mario Rigoni Stern nella traduzione di Andrea Nicolussi. Stampa a cura del Servizio per la Promozione delle minoranze linguistiche locali della Provincia
Drai tage darnå, atz 15 von madjo, dar khèrschpuam obar ’z tach hatt offegetånt di roasan, un di pètale soinse postart aftz stroa boda hatt gedekht ’z haus, azpi flòkk snea affon pèrge åna bint.
’Z Tönle iz augestånt in aldar vrüa, afte tür, hattz ingevüllt di pipa un hattze gezüntet; ’z hatt geschauget in khèrschpuam un nidar pa laitn, boda auhattgebakst, schümma mòrbiatz grass, dena hattz augevånk un iz gånt zuar soine öm. ’Z hatt offegetånt in gattar un hatt gerüaft in hunt azzar traibe in schaf zuar in etzan von Petareitele un izzen någånt haltante hèrta in gelaichege tritt. Hi un her hattz gelazzt azta soine öm eppaz auvrèzzan au nå in staige untar in stuaplattn augeluant z’zoüna auz bisan un èkhar.
Balz auizgerift, izzese gesotzt untar in ar vaücht, hatt gezoget auvar von gadjòffan zboa patatn, boz hatt gehatt gepratet ’z mal vorånahi untar di èsch un hatt ågeheft z’èzza. Dar hunt gesotzt sèmm dèllant hatt gepitet azzen djukh di sintln.
Allz in an stroach hattzen parirt zo höara au zuar in konfìn in rumor von an roplå: di taup, asó håmsen khött di laüt, iz khennt vür hoach obar ’z lånt un lai nå soindara khennt åndre zboa, un alle drai håm gemacht an triångolo. No a bòtta hattz pensart biavl arbat un biavl gèlt ’z gianda vorlort in kriage.
Dise taupn hattmase gesek ettlane vert, da soin khennt zuar vo baitom, furse vo Tria odar vo Mattarèll, da håm geflattart obar, un dena soinsa lai gekheart bidrumm, balda di soldàn håmen någeschozzt a paran schuzz ena vèrt. Disa bòtta anvetze håmsa seguitart zo giana umminumm azpi podjarèkk übar di pulèstarla, sin azta dar arm Gènio hatt gelekk hånt zo laüta da groaz klokk, da sèll boda in di hitz von summar hatt gemacht zorgian di baizan bolkhnen von schaur. Dar hattze gelaütet pinn håmmar azpi balda hatt auzgeprocht ’z vaür, boda vil vert hatt abegeprunnt ünsarne haüsar gedekht pitt lattn un stroa. In sèll morgas hattma nemear gehöart ne di vögl ne in rumor von roplé, ma lai da groaz klokk, boda hatt gemèkket durch alle di pèrng. ’Z Tönle iz gestånt au zo vuaz un izzese postart pitt poan in hent affon stèkh; in sèll momént hattz gehöart an tiavan rümblar khemmen von hümbl abe un obar di pèrng her, ’z iz gest azpe a groazar schèrtzar un dena bidar allz stille, durch zuar in Hort hattz gesek a groazez vaür un a bolkhnen hevanse un lai nå an tondrar boda hatt gemacht zittarn di vüaz von pèrge. In arm månn izzen darstokht di rede.
’Z iz gebest dar Lång Georg a kanù vo 350mm boda hatt geschozzt granattn vo simhundartunvürtzekh kg bait draitzekh km; dar hatt gètt å ke ’z hettata ågeheft di Strafexpedition .
Dar earst tondrar hatt nonet gehatt augehöart balda åndre gelaichege granattn håm ågeheft zo valla alln sovl minuttn atz lånt, ma hattze gehöart khemmen vo baitom visplante tiaf. Di granattn soin skopiart tortemitt in haüsar töatante di laüt, mèkkante ar di tèchar un di maurn, daz gåntz lånt iz gest an uantzegez groazez vaür. (40. / continua)