Tönle Bintarn in cimbro (38)
Il romanzo di Mario Rigoni Stern nella traduzione di Andrea Nicolussi. Stampa a cura del Servizio per la Promozione delle minoranze linguistiche locali della Provincia
Dise sachandar asó geschribet un åndre, boda håm gezoaget kanü groaz azpi a haus, odar a pilt von staige, boda ünsarne laüt håm genützt zo giana nidar in Valsugåna untargeschribet: «Sbarramento austriaco nel Trentino con reticolati elettrizzati» håm lai gemacht lachan alle, un sichar azta a par a hoachar hettatze gehöart asó lachan hebatar khött ke da håmz au pinn belesan.
Di lestn tang vo febraro, azpe alle djar, di khindar soin gånt ummar loavante pa lånt schèllante di schèlln von khüa zo rüava zuar in lånngez un daz schümma bèttar, di gabür håm geloft parbaz auz pa bisan nonet gåntz eapar. Di soldàn però håm ja nètt gelazzt züntn di vaürdar afte ekkar ombromm, asó håmsa khött, ma hebat gemak gloam ke ma zoaget in taütschan bo zo schiaza. Un furse pròpio peng in sèll, dar månat von lentz, anvetze baz zo prenga zuar sunn un reng, hatt bidar geprenk snea un gevroratn bint.
In lånt izta khennt ummarkhött, ke disertör, boeme un a par a trianar, boda håm übarsprunk, håm aukontart ke di österraichan håm boroatet hundartar kanü, zèrte gåntz groaz, boda schiazan granatn vo zen quintel; un ettlane redjimentn boda soin gest in Russia soin gest drumauz zo khemma abe von Tirol, un ke dar Erzherzog Eugen un dar Printz Karl sèlbart beratn gest vorånavür zo schaffa in soldàn vürzovånga ünsarne lentar. Ma aft allz ditza, håmsa o khött, di belesan djenerel håmda nètt gegloabet. Asó khalt un letz soinda gest di lestn tang von bintar, asó schümma un barm soinda gest di earstn von summar. Di tang soinse gelengart bahemme, un bahemme izta zorgånt dar snea, dar kukko hatt gekukkt un dar gåntz balt hatt geplüant, in di kontrade di baibar håm hergerichtet di gert un di èkhar, un höarante in kukko håmsa geheft in khopf un håm pensart in månnen bait in kriage. ’Z Tönle Bintarn, hèrta pittar pipa in maul, iz khennt alle tage traüregar un hatt geredet hèrta mindar: ’z iz gånt auz von haus mòrgas in khemman dar takh un sin abas iz nemear gekheart bidrumm. Alle di vert, gianante vort odar khemmante zuar, dar månn hatt geheft di oang zuar in khèrschpuam aftz tach z’sega bidar plüant.
In an abas von madjo antånto azta ’z Tönle iz gebest affon Moor pinn öm un izzese geschauget ummanåndar vorlort in soine pensiarn, hattz gehöart laütn timpl di ruarn. Dar sèll khlång bodase iz gebetart übar di etzan un di beldar, bodase iz untarmischt pinn gepiapa von vögl, un hatt gedekht vor a pizzle in rümblar vo alle tage von kanü au zuar in konfìn, hattz gemacht khemmen no mearar traure un hatten dartzèrrt di seal, ’z Tönle hatt pensart ber ’z hebata gemak soin gestorbet. (38. / continua)