Tönle Bintarn in cimbro (22)
Il romanzo di Mario Rigoni Stern nella traduzione di Andrea Nicolussi. Stampa a cura del Servizio per la Promozione delle minoranze linguistiche locali della Provincia
Von birt Alla Torre, von Kafè Al Mondo, von Aquila Imperiale, sin an Circolo Alpino un an dar Croce Bianca iz gest allz a gegiana un a gekhemma, allz a gerüava un a gåntzar durch un her, alle håm gerüaft epparummaz z’èzza odar zo trinkha, azpe ’z iz nia gest vürkhennt.
Mittanacht di Schola Cantorum vodar khirch hatt gesunk da Groaz Miss von maistro Perosi «Al Signor levate, o genti...» un spetar, verte di miss, balda alle di laüt, di schaffar, di ufitzìarn un di alpìn vodar kasèrma soin gest affon bege, vo zöbrest dar Gaiga håmsa ågeheft zo schiaza, machante audarhozzan alle di hunt vodar hoachebene un di vögela in di gabie von katzadör.
Ma ’z Tönle iz nètt gest in lånt pitt alln soin laüt: ombromm hebatzese gemucht machan pòkhan pròpio da sèll nacht, bosa alle håm gèzzt un getrunkht? Ma un ombromm, lai iz, hettat nètt gesöllt vairn in sèll tage, boda sa sidar ettlane månat alle håmda draugeredet abas in di stèll gelaüchteget lai von khlumma lumile pitt petròldjo, antånto azta di baibar håm gespunnt di boll? In tages iz gest gånt au zöbrest in Monte Katz un von Balt von Gharto hattzen nidargezoget affon snea, sin bintsche untar ’z kraütz, a groaza faschì tesan abegehakht vo untar in vaürtn, un sèmm, auzzalt dar hütt von Runz, gesotzt affnan höltzar hattz gepitet in groaz vairta. Vo dom hattz gemak höarn allz ’z gefaiva un ’z gesinga un insinamai ’z getschèkkla von laüt. Verte zo schiaza, balda hatt augehöart dar èko durch di pèrng, un di hunt håm augehöart zo pèlla, ’z Tönle Bintarn hatt gezüntet soi khlumma vaürle un izzen getrunkht an slunt pråmpoi vonan bötzle auz bosen iz gest någetrakk. Nidar in lånt mearar baz ummaz hatt gebarnt daz sèll vaür un di laüt vodar kontrada, boda soin gest gånt in lånt zo vaira, tra de se håmsa squintzegart kontent.
Ma asó azpi ’z hatt nètt gemak soin pitt alln in åndarn da sèll nacht von naüge djar von 1900, hattz njånka gemak vairn in tage bodase iz boratet soi eltarste tochtar, boda hatt gemechlt an Camplan von Bortoni. Da håm gemacht in vormaz pinn vrisch proat, tschokkolata, milch, un insinamai pult un vlaisch (ma ditza lai vor di altn). ’Z hattar gehatt gemacht a khlummana dott pitt silbarntèllarn, allz daz åndar geplèttra vodar dott iz gest khennt gehöst un gesnaidart in haus, un iz nètt khennt zo khosta bintsche, ombromm vor drai bintadarn anvetze baz zo tausa auz di boll pinn Stèrn, ankunto mel un tschüdje, håmzase gehaltet vort vor di diarn. (22. / continua)